Internet - globalna sieć komputerowa, która obejmuje swoim zasięgiem cały świat, na dobre zagościł w codziennym życiu. Poczta elektroniczna oraz serwisy WWW są powszechnie stosowanym narzędziem pracy. Nie istnieje lepszy sposób na rozpowszechnienie wiadomości, jak opublikowanie jej w Internecie.

Fakty te sprawiły, że liczba osób chcących korzystać z zasobów "światowej pajęczyny" rośnie lawinowo. Jedyną barierą, którą trzeba pokonać, jest dostęp do Internetu, który można zapewnić na różne sposoby. Każdy z nich ma swoje zalety i wady, a ostateczny wybór jest kompromisem pomiędzy przepustowością a kosztami. Poniżej przedstawiam krótkie charakterystyki stosowanych obecnie sposobów dostępu.

Modem

Połączenie modemowe jest najprostszym sposobem korzystania z Sieci. Wymaga jedynie klasycznej linii telefonicznej i modemu, tj. urządzenia zamieniającego sygnał cyfrowy na analogowy i odwrotnie. Wybór modemu ma kluczowe znaczenie dla komfortu pracy i obniżenia kosztów dostępu. Kluczowym parametrem jest prędkość z jaką urządzenie to może przesyłać dane. Obecnie standardem są modemy zapewniające transmisję z wykorzystaniem protokołu V.90, pozwalające pobierać dane z prędkością do 56,6 kbps, a wysyłać z szybkością 33,6 kbps. W praktyce uzyskuje się, niestety, niższy transfer. Dostęp do Sieci odbywa się według protokołu PPP. Żeby korzystać z zasobów WWW, trzeba zadzwonić pod numer dostępowy dowolnego ISP (Internet Service Provider) i zalogować się. Obecnie działa już wiele firm specjalizujących się w świadczeniu tej usługi. Można również skorzystać z ogólnopolskiego numeru 0202122 oferowanego przez TP SA. Podstawową zaletą tego wariantu jest specjalna taryfa internetowa, która umożliwia tańsze połączenia. Korzystając z modemu, musimy pamiętać, że czas leci szybko, a impulsy jeszcze szybciej.

Call back

Na rynku funkcjonuje także usługa typu call back, która polega na nawiązaniu połączenia zwrotnego pomiędzy serwerem usługodawcy a komputerem użytkownika za pomocą modemu. Aby uzyskać połączenie, użytkownik dzwoni pod specjalny numer, podaje swój identyfikator i hasło, po czym serwer przerywa połączenie i samoczynnie oddzwania. Inne sposoby rozliczeń usługodawcy i użytkowników końcowych sprawiają, że koszt takiego połączenia jest mniejszy. Niestety, aby z niego korzystać, musimy wykupić abonament. W zamian mamy korzystny sposób rozliczeń, który obciąża nas z dokładnością do 1 sekundy, a nie do 3 lub 6 minut, jak to zazwyczaj ma miejsce.

ISDN (Integrated Services Digital Network)

Bardziej zaawansowanym rozwiązaniem jest sieć cyfrowa ISDN. Umożliwia ona znacznie większą szybkość transmisji poprzez jednoczesne otwarcie dwóch kanałów, z których każdy może pracować z szybkością 64 kbps. Stąd określenie tego połączenia jako 2B+D, gdzie D to kanał delta dla sygnału kontrolnego. Obecnie TP SA oferuje dwa rodzaje ISDN - Octopus S i XL. Wersja S ma strukturę 2B+D, a XL 30B+D. Jednak nie ma nic za darmo i za szybszy transfer trzeba, niestety, więcej zapłacić.

SDI (Szybki Dostęp do Internetu)

Jest to kolejna forma dostępu oferowana przez TP SA, realizowana na bazie rozwiązania HiS (Home Internet Solution) firmy Ericsson. Jego istotną cechą jest wykorzystywanie linii telefonicznej do rozmowy i jednoczesnego przesyłania danych. Maksymalna prędkość transmisji wynosi 115,2 kbps, jednak spada ona do 70 kbps, jeżeli równocześnie korzystamy z telefonu. System składa się z terminalu umieszczonego w domu abonenta oraz urządzenia dostępowego umieszczonego w centrali telefonicznej. Użytkownik otrzymuje stały numer IP, dzięki czemu może samodzielnie skonfigurować serwer poczty elektronicznej lub WWW. Opłata instalacyjna wynosi 999 zł, zaś abonament miesięczny 160 zł. Niestety, usługa nie jest tania, a ponadto nie wszędzie dostępna.

Łącze dzierżawione

Ten rodzaj łącza utworzony przez operatora telekomunikacyjnego umożliwia korzystanie z Internetu 24 godziny na dobę. Najczęściej wykorzystywane są łącza od 64 kbps do 2 Mbps. Koszt użytkowania jest uzależniony od przepustowości. W zależności od parametrów technicznych możemy wyróżnić kilka sposobów realizacji łącza stałego. Łącze modemowe V.34+ zastawiane jest przy wykorzystaniu pary drutów miedzianych oraz modemów obsługujących protokół V.34+. Można je kupić niemal w każdym sklepie komputerowym. Łącza modemowe asynchroniczne 56 - 115,2 kbps realizowane są podobnie jak poprzednie rozwiązanie. Różnica polega na zastosowaniu specjalnych modeli modemów pracujących w paśmie podstawowym (baseband). Pociąga to za sobą silne ograniczenia co do jakości linii i długości łącza. Łącza modemowe synchroniczne (64 - 128 kbps) różnią się sposobem transmisji pomiędzy modemem a routerem. Synchroniczne przesyłanie danych wymaga stosunkowo drogich routerów wyposażonych w złącze V.35 lub kart V.35. Łącze modemowe synchroniczne 512 - 2 Mbps realizowane jest za pomocą modemów HDSL lub SDSL. Cechuje je duża odporność na zakłócenia przy znacznych szybkościach transmisji. Typowo HDSL i SDSL są wyposażone z złącze V.35, co wymaga stosowania specjalnego routera. Jednak można spotkać modele z wbudowanym bridgem ethernetowym i złączem do sieci w standardzie 10Base - T. Łącze Ethernet 10Base - T/2/FL ma zastosowanie w sytuacji, gdy sieci użytkownika i providera znajdują się w niewielkiej odległości od siebie. W związku ze stosowanym typem okablowania ten typ łącza cechuje się bardzo małą awaryjnością. Jeżeli linia ma długość poniżej 100 m, możliwe jest stosowanie kabla UTP kategorii 5, w przeciwnym wypadku zalecane jest przyłączenie poprzez światłowód. Bardzo efektywnym rozwiązaniem bazującym na istniejących łączach telefonicznych jest ADSL (Asymetric Digital Subscriber Line). Do przesyłu danych stosuje się zwykły jednoparowy przewód telefoniczny, a transmisja ma charakter asymetryczny. W jedną stronę można osiągnąć aż 6 Mbps, a w drugą 640 Kbps. Wadą tego rozwiązania jest ograniczenie odległości pomiędzy dwoma urządzeniami ADSL, która nie powinna przekraczać 5 km.

Dostęp radiowy

Ostatnio w dużych miastach dynamicznie rozwija się bezprzewodowy dostęp do Internetu. Najpopularniejsza jest technologia szerokopasmowego dostępu LMDS (Local Multipoint Distribution System), która zapewnia przesyłanie danych z przepływnościami sięgającymi 2 Mbps. Ten wariant nie wymaga wykonania drogiego okablowania, a dodatkową zaletą jest szybka realizacja zamówienia. Niestety, aby skorzystać z dostępu radiowego, odległość od stacji bazowej nie może być większa niż 2,5 km.

Dostęp poprzez telewizję kablową

Operatorzy telewizji kablowej oferują możliwość podłączenia się do Sieci za pomocą modemów kablowych. Infrastruktura oparta jest zasadniczo na kablu koncentrycznym, jednak powstają sieci hybrydowe łączące dostępne technologie. Ten sposób oferowania dostępu wymaga stosunkowo małych nakładów inwestycyjnych, gdyż bazuje na istniejących rozwiązaniach. W Polsce działają już pilotażowe programy wdrożenia tego typu usługi.

Dostęp satelitarny

Transmisja danych możliwa jest także przy wykorzystaniu łączy satelitarnych z pominięciem łączy naziemnych, które są znacznie przeciążone. Tego typu usługę oferuje dla przykładu firma Europe Online Networks. Do realizacji takiego rozwiązania niezbędne jest wyposażenie komputera w specjalną kartę (cena od 1000 do 2500 zł) oraz montaż anteny satelitarnej skierowanej na satelity Astra. Warunkiem komunikacji jest posiadanie łącza modemowego, gdyż za jego pośrednictwem użytkownik kieruje do operatora zamówienie na dane, które przesyłane są do niego za pomocą satelity. Opłata abonamentowa wynosi ok. 60 zł miesięcznie, a główną barierę stanowi drogi sprzęt odbiorczy.